حکمت نهج البلاغه
وَ قَالَ ع: الْإِيمَانُ أَنْ تُؤْثِرَ الصِّدْقَ حَيْثُ يَضُرُّكَ- عَلَى الْكَذِبِ حَيْثُ يَنْفَعُكَ- وَ أَلَّا يَكُونَ فِي حَدِيثِكَ فَضْلٌ عَنْ عَمَلِكَ- وَ أَنْ تَتَّقِيَ اللَّهَ فِي حَدِيثِ غَيْرِكَ
و درود خدا بر او، فرمود: نشانه ايمان آن است که راست بگويی، آنگاه که تو را زيان رساند، و دروغ نگويی که تو را سود رساند و آن که بيش از مقدار عمل سخن نگويی، و چون از ديگران سخن گويی از خدا بترسی.
(اخلاق اجتماعی)
وَ قَالَ ع: يَغْلِبُ الْمِقْدَارُ عَلَى التَّقْدِيرِ حَتَّى تَكُونَ الْآفَةُ فِي التَّدْبِيرِ قال الرضي و قد مضى هذا المعنى فيما تقدم- برواية تخالف هذه الألفاظ
و درود خدا بر او، فرمود: تقدير الهی چنان بر محاسبات ما چيره شود که تدبير، سبب آفت زدگی باشد.
می‌گويم: «مفهوم اين حکمت در حکمت 16 با عبارت ديگری نقل شد»)
(اعتقادی)
+ نوشته شده در چهار شنبه 22 مرداد 1399برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاق اجتماعی,پند اعتقادی,نشانه ایمان,راست گفتن,دروغ نگفتن,عمل,سخن گفتن,ترس از خدا,تقدیر الهی,تدبیر,آفت, ساعت 17:55 توسط آزاده یاسینی
|
